کاربرد شناسایی الیاف در طراحی لباس (قسمت دوم)

شناساییِ الیاف در طراحی لباس (قسمت دوم: شناسایی لیف پنبه)

پنبه متداول ­ترین لیف مورد استفاده در پوشاک و طراحی لباس است که از غوزه گیاه پنبه به دست می­ آید. الیاف پنبه به عنوان الیاف استیپل شناخته می­شوند. اکثر الیاف مورد استفاده در کارخانجات ریسندگی الیاف کوتاه، دارای طول ِ 22.2 تا 31.8 میلی­متر می­ باشند. در میان الیاف نساجی در طراحی لباس ، پنبه با قطر 16 تا 20 میکرومتر، دارای یکی از کوچک­ترین قطرهاست. هرچه طول لیف پنبه بیش­تر باشد معمولاً قطر آن کمتر بوده و لیف مرغوب­ تر است. لازم به ذکر است که کیفیت لیف پنبه در مقابلِ اسید، مقدار زیاد سفیدکننده، قارچ، کپک و باکتری، آهار زیاد و قرار گرفتن به مدت طولانی در معرض آفتاب، کاهش می­یابد. نکته جالب در مورد این لیف، رسانای انرژی حرارتی بودن آن است؛ یعنی پارچه­ های پنبه­ ای می­توانند حرارت داغ اتو را تحمل کنند. الیاف پنبه توسط سه روش میکروسکوپی، سوزاندن و تست حلالیت، قابل شناسایی است:

• روش میکروسکوپی

نمای طولی یک لیف رسیده پنبه در زیر میکروسکوپ، ظاهری به شکل یک نوار تابیده دارد. هم­چنین، لیف پنبه رسیده دارای سطح مقطع (cross section) لوبیایی- کلیوی (kidney-bean) است. از آنجا که هیچ لیف دیگری دارای چنین ساختمانی نیست، بنابراین یک میکروسکوپ می­تواند در شناسایی این لیف مفید باشد.

• روش یا تست سوزاندن

الیاف پنبه هنگامِ تماس با شعله ­ی آتش به سرعت می­سوزند و چنانچه شعله را دور کنیم الیاف با شعله­ ای به رنگ زرد مایل به نارنجی به سوختن ادامه می­دهند و از خود خاکستری بسیار نرم و سبک، ریز، پر رنگ و خاکستری رنگ باقی می­گذارند. بویی که بر اثر سوختن ایجاد می­شود، به دلیلِ وجود سلولز در پنبه، شبیه بوی سوختن کاغذ، برگ یا چوب است.

• تست حلالیت

الیاف پنبه در محلول­ ها و شرایط زیر حل می­شوند.

نویسنده: غزل غمخوار