شرایط یک طراح لباس در مقابل طراح مد

گرچه امروزه طراحی مد امروزه مورد توجه، اهمیت و اولویت زیادی پیدا کرده است، اما حرفه دیگری که بیشتر به طراحی مد مرتبط است و دامنه وسیعی دارد اما چندان مورد توجه و ترجیح قرار نمی گیرد، «طراحی لباس» است.
مشاغل طراح مد و طراح لباس هر کدام شامل طراحی لباس است. تفاوت اصلی بین طراحی لباس و مد در سرویس دهی به مخاطب است. طراحان مد قطعات تجاری ایجاد می‌کنند که به عموم مردم فروخته می‌شود و توسط آن‌ها می‌پوشند، در حالی که طراحان لباس متخصصانی هستند که قطعات قانع‌کننده‌ای را برای بازیگران و هنرپیشه‌ها فراهم می‌کنند تا در نمایش‌ها، نمایش‌های تلویزیونی و فیلم‌ها، در میان تولیدات دیگر، استفاده کنند.موفقیت هر فیلم یا سریال درام به لباس کاراکترها نیز بستگی دارد، اما مخاطبان عمدتاً علاقه مند هستند که در مورد بازیگر، کارگردان، نوازنده، ترانه سرا، کروماتوگراف یا طراح رقص بدانند اما به ندرت کسی علاقه مند به دانستن در مورد طراح لباس است.
لباس یکی از عناصر اصلی و بسترهای اساسی برای نمایش یا فیلم یا نمایش است. موفقیت یک نمایشنامه یا فیلم یا نمایش نیز عمدتاً به لباس متعادل و هماهنگ بستگی دارد. لباس مربوط به غنا، خوبی یا چیزی نیست، بلکه مربوط به لباس مناسب و مناسب است. باید وضعیت واقعی زندگی را منعکس کند و با شخصیت یا داستان مطابقت داشته باشد. باید مخاطب را جذب کند و علاقه ایجاد کند. ریتم باید در لباس همه شخصیت های نمایش یا فیلم یا نمایش حفظ شود. طراحی صحنه و لباس نقش مهمی در آهنگ های فیلم دارد. در اینجا طراح لباس آزادی بیشتری در خلاقیت خود دارد که بستگی به ماهیت آهنگ دارد. یک لباس بی بدیل، نامناسب یا ضعیف باعث ایجاد علاقه، کسالت، ابهام و غیره کمتر در بین مخاطبان می شود. گاهی اوقات یک لباس جذاب ممکن است تبدیل به یک مد یا ترند شود و این بارها نه تنها در هند بلکه در بسیاری از کشورهای دیگر اتفاق افتاده است.

حوزه طراحی لباس:

طراحی صحنه و لباس در زمینه های زیر بسیار گسترده است:

. صنعت سینما

. برنامه ها و برنامه های تلویزیونی
. سریال های درام
. نمایش های زنده
. صنعت تبلیغات

همانطور که قبلا ذکر شد، رشد پویای رسانه های تلویزیونی، رسانه های سینما، فناوری و غیره منجر به جوانه زدن تعداد بیشتر شبکه های تلویزیونی و ساخت فیلم های سینمایی در سطح ملی و منطقه ای شده است، در نتیجه این امر زمینه را برای تعداد بیشتری از برنامه ها فراهم می کند. ، نمایش ها، سریال های درام و همچنین تعداد تبلیغات بیشتر. تبلیغات چه در رسانه های تله مدیا و چه در رسانه های چاپی نیاز به لباس دارد، بنابراین زمینه مناسبی برای طراحی لباس در صنعت تبلیغات نیز وجود دارد.

مبانی طراح مد

طراحان مد معمولاً برای خرده‌فروشان یا شرکت‌های پوشاک کار می‌کنند، اما برخی خوداشتغال هستند و طرح‌های خود را به مشتریان متعدد ارائه می‌دهند. طراحان مد مجموعه ای از انواع پوشاک از جمله لباس، کفش و لوازم جانبی را طراحی می کنند. برخی از طراحان در نوع خاصی از پوشاک، مانند کیف های دستی، یا یک بازار خاص، مانند لباس های کودکانه یا لوکس، تخصص دارند.

طراحان مد تمایل دارند مجموعه هایی از قطعاتی را ایجاد کنند که به صورت فصلی در فروشگاه ها معرفی می شوند. ابتدا برای هر قطعه از مجموعه طرح مفهومی ایجاد می کنند و پارچه ها و تزئینات را انتخاب می کنند. سپس با سایر اعضای تیم برای ایجاد نمونه های طراحی که در ساخت استفاده می شود، کار می کنند. برخی از طراحان نیز بر تولید نمایش های فصلی باند که اولین طرح های آنهاست نظارت می کنند.

مبانی طراحی لباس

طراحان صحنه و لباس ممکن است برای یک شرکت تئاتر یا نمایش تلویزیونی کار کنند، اما بسیاری از آن‌ها حرفه‌ای آزاد هستند که بر اساس تولید به‌تولید کار می‌کنند. آن‌ها با تیم خلاق یک تولید کار می‌کنند تا روی موضوعی برای لباس‌ها تصمیم بگیرند، سپس طرح‌هایی ایجاد می‌کنند که ویژگی‌های هر شخصیت و سایر اجزای تولید را منعکس می‌کنند و در عین حال مضمون را در بر می‌گیرند. در طرح ها باید بودجه تولید برای مواد لباس و نیروی کار در نظر گرفته شود.

مد در مقابل طراح لباس

هم طراحان مد و هم طراحان لباس، طرح های منحصر به فرد و بدیع را خلق می کنند، اما هر کدام محدودیت هایی دارند. طراحان مد باید به خواسته های بازار خرده فروشی توجه کنند و طرح هایی ارائه دهند که فروش داشته باشد. طراحان لباس اغلب باید یک دوره تاریخی خاص را تکرار کنند یا طرح های کاربردی ایجاد کنند، مانند رقصندگان باله یا اسکیت بازان. همچنین، طراحان لباس اغلب باید با قطعات موجود خریداری شده یا اجاره شده برای تولید به جای طرح های اصلی کار کنند.

تحصیل و مسیر شغلی

سابقه آکادمیک در این زمینه برای حرفه ای در طراحی مد یا طراحی لباس ضروری نیست. با این حال، تحصیلات دانشگاهی خاص در این زمینه می‌تواند در طراحی مد و طراحی لباس، شروعی را به همراه داشته باشد و چشم‌انداز کارفرمایان بالقوه را بهبود بخشد. هیچ کدام از این رشته ها به مجوز یا گواهی نیاز ندارند. در هر دو مسیر شغلی، طراحان اغلب یک دوره کارآموزی را انجام می دهند و زیر نظر طراحان با تجربه تر کار می کنند تا به آنها کمک کنند تا طرح های خود را تحقق بخشند.

چالش ها:

طراحی لباس یک حرفه چالش برانگیز و هدفمند است. این شامل سطوح مختلف چالش است.
1.زمان طراحی لباس محدود است. باید در زمان تعیین شده تمام شود.
2.این ممکن است شامل تعداد لباس های بیشتری باشد که به ماهیت داستان یا بازی بستگی دارد – بسیاری از هنرمندان / شخصیت ها، بسیاری از صحنه ها، بسیاری از آهنگ ها و غیره،
3.علاوه بر تعداد بیشتر، ممکن است شامل اندازه های مختلف نیز باشد.
4.نیاز به شناخت فرهنگ‌ها، نژادها، مذهب، تاریخ، مکان‌ها، آیین‌ها، باورها، ارزش‌ها و…
5.از آنجایی که نیاز به تعامل با افراد زیادی در طراحی لباس وجود دارد، دانش روانشناسی افراد بسیار مورد نیاز است.
6.تامین مواد اولیه و لوازم جانبی انواع لباس.
7.نیاز به نگه داشتن لباس یدکی یا مقدار اضافی لباس در صورت لزوم.
8.لباس ها باید به درستی نگهداری شوند و تا زمان مورد نیاز مراقبت کافی صورت گیرد.
9.لباس ها باید در زمان مناسب در دسترس باشند.
10.برای کار تحت فشار بالا و محیط فرار لازم است.

وظایف یک طراح لباس:

وظایف مختلف یک طراح لباس به شرح زیر است:

1.بحث و درک واضح داستان و اطلاعات مربوط به آن مانند مکان، شخصیت ها، بازیگران، زمان و غیره،
2.برنامه ریزی کل لباس های مورد نیاز-کل بازیگران، شماره. لباس برای هر بازیگر، تعداد اضافی و غیره،
3.تهیه بودجه برای لباس.
4.طراحی لباس با استفاده از تم، طرح، رنگ، پارچه و غیره
5.گرفتن تاییدیه برای لباس ها
6.تامین مواد اولیه، لوازم جانبی و غیره برای لباس.
7.انتخاب تامین کنندگان و فروشندگان برای ساخت لباس.
8.مذاکره برای شرایط و ضوابط مختلف.
9.پیگیری و تهیه لباس.
10.در دسترس بودن لباس ها در زمان مناسب.
11.نگهداری و مراقبت از لباس.
12.ارتباط و هماهنگی با سطوح مختلف افراد.

شرایط یک طراح لباس:

یک طراح لباس خوب باید دارای ویژگی ها یا ویژگی های زیر باشد:

1.باید علاقه و اشتیاق شدید به مد داشته باشد.
2.مهارت های طراحی مد با اصول طراحی مد مرتبط است.
3.دانش خوب در مورد منسوجات، پوشاک، لوازم جانبی و چیزهای مرتبط.
4.دانش خوب از فرهنگ های مختلف، مذهب، نژادها، تاریخ، مکان ها، آیین ها، اعتقادات، ارزش ها و غیره،
5.آشنایی با آخرین گرایش ها در طرح ها، رنگ ها، پارچه ها و غیره،
6.منابع و مهارت های مذاکره.
7.برنامه ریز و تحلیلگر خوب
8.مهارت های ارتباطی و رهبری
9.نگرش ذهنی قوی و توانایی کار تحت فشار.
10.مهارت های پیش بینیی

نتیجه

طراحی لباس را می‌توان یکی از قدیمی‌ترین حرفه‌ها از دوران باستان به‌ویژه در هند دانست. تاریخ ما حکایت از حماسه ها و نمایش های مختلفی دارد که در دوران باستان بازی می کردند و آن چیزها همیشه بخشی از زندگی ما بوده است. اما متأسفانه این حرفه توسط افراد واجد شرایط چندان شناخته شده یا ترجیح داده نمی شود. رشد رسانه های سرگرمی، زمینه بسیار زیادی را برای طراحی لباس فراهم می کند و به طراحان لباس خوب نیاز دارد که واجد شرایط و علاقه مند باشند. طراحان آماتور مد باید سعی کنند از این فرصت ها استفاده کنند. این حرفه بستری را برای کار با سطوح مختلف افراد – از افراد مشهور گرفته تا تکنسین ها – فراهم می کند تا فرد بتواند ارتباط اجتماعی خوبی داشته باشد که باعث رشد شغلی خوبی مانند تبدیل شدن به یک طراح مد مشهور می شود.