خرده فروشی ، بازاریابی و تجارت در صنعت لباس

هنگامی که لباس ها طراحی و تولید می شوند ، باید فروخته شوند. اما چگونه لباس از تولید کننده به دست مشتری می رسد؟ تجارت خرید لباس از تولید کنندگان و فروش آنها به مشتریان به عنوان خرده فروشی شناخته می شود. خرده فروشان سه تا شش ماه قبل از اینکه مشتری بتواند لباس را در فروشگاه خریداری کند ، خرید اولیه را برای فروش مجدد انجام می دهد.

بازاریابی مد ، فرایند مدیریت جریان کالا از انتخاب طرح های اولیه تا ارائه محصولات به مشتریان خرده فروشی ، با هدف افزایش فروش و سودآوری یک شرکت است. بازاریابی موفق مد بستگی به درک میل مصرف کننده و پاسخگویی با محصولات مناسب دارد. بازاریابان از داده های ردیابی فروش ، توجه به پوشش رسانه ها ، گروه های متمرکز و سایر ابزارها برای تعیین ترجیحات مصرف کننده برای ارائه بازخورد به طراحان و تولیدکنندگان در مورد نوع و مقدار کالاهای تولید شده استفاده می کنند. بنابراین بازاریابان مسئول شناسایی و تعریف مشتریان هدف تولید کننده مد و پاسخگویی به ترجیحات آن مشتریان هستند.

بازاریابی در دو سطح عمده و خرده انجام می شود. شرکت هایی که محصولات خود را به صورت خرده فروشی نمی فروشند باید آن محصولات را با قیمت عمده در دست خرده فروشان مانند بوتیک ها ، فروشگاه های بزرگ و شرکت های فروش آنلاین قرار دهند. آنها از نمایش های مد ، کاتالوگ ها و نیروی فروش مجهز به نمونه محصولات برای یافتن تناسب نزدیک بین محصولات تولید کننده و مشتریان خرده فروش استفاده می کنند. بازاریابان شرکت هایی که محصولات خود را به صورت خرده فروشی می فروشند در درجه اول نگران تطبیق محصولات با مشتریان خود هستند. در سطح عمده فروشی و خرده فروشی ، بازاریابی شامل فعالیتهای تبلیغاتی مانند تبلیغات چاپی و رسانه ای دیگر است که با هدف شناخت برند و شهرت برند به دلیل ویژگیهای متنوع مانند کیفیت ، قیمت پایین یا شیک بودن انجام می شود.

بازاریابی ارتباط نزدیکی با بازاریابی دارد که تلاش می کند با تحریک مصرف کنندگان به خرید محصولات یک شرکت ، فروش و سودآوری را به حداکثر برساند. در تعریف استاندارد این اصطلاح ، تجارت شامل فروش محصول مناسب ، قیمت مناسب ، زمان و مکان مناسب ، به مشتریان مناسب است. بنابراین تجار مد باید از اطلاعات بازاریابان در مورد ترجیحات مشتری به عنوان مبنایی برای تصمیم گیری در مورد مواردی مانند انبار کردن کالاهای مناسب در مقادیر کافی اما نه بیش از حد ، ارائه اقلام برای فروش با قیمتهای جذاب اما سودآور و تخفیف کالاهای مازاد دار استفاده کنند. خریدوفروش همچنین شامل ارائه جذاب و در دسترس کالاها از طریق استفاده از ویترین های فروشگاه ، نمایشگرهای فروشگاه و رویدادهای تبلیغاتی ویژه می شود. متخصصان تجارت باید بتوانند با به دست آوردن سریع سهام جدید محصول مورد علاقه ، به افزایش تقاضا پاسخ دهند. به عنوان مثال ، یک برنامه رایانه ای برای ردیابی موجودی در یک فروشگاه بزرگ در لندن ، می تواند یک سفارش اتوماتیک به یک کارخانه تولیدی در شانگهای ارسال کند تا مقدار مشخصی از پوشاک از نوع و اندازه مشخص در عرض چند روز تحویل داده شود.

در اوایل قرن 21 اینترنت به یک فروشگاه خرده فروشی مهم تبدیل شد و چالش های جدیدی را ایجاد کرد (به عنوان مثال ، ناتوانی مشتریان در آزمایش لباس قبل از خرید ، نیاز به امکاناتی که برای رسیدگی به بازگشت و تعویض لباس طراحی شده باشد) و فرصت های جدیدی را ایجاد کرد. برای تجار (به عنوان مثال ، توانایی ارائه فرصت خرید به مشتریان به صورت 24 ساعته در روز و دسترسی به مشتریان روستایی). در دورانی که گزینه های خرید بسیار متنوع برای مشتریان خرده فروشی و رقابت شدید قیمت بین خرده فروشان وجود دارد ، خرید و فروش به عنوان یکی از ارکان اصلی صنعت مد مدرن ظاهر شده است.

نمایش های مد

طراحان و تولید کنندگان مد لباس های خود را نه تنها به خرده فروشان (مانند خریداران مد) بلکه به رسانه ها (روزنامه نگاران مد) و مستقیماً به مشتریان تبلیغ می کنند. در اواخر قرن نوزدهم ، خانه های مد پاریس شروع به ارائه ویژگی های جدید به مشتریان خود کردند. در اوایل قرن بیستم ، نه تنها خانه های زیبا ، بلکه فروشگاه های بزرگ نیز به طور مرتب نمایش های مد را با مدل های حرفه ای برگزار می کردند. به تقلید از لباس های پاریسی ، طراحان آماده برای پوشیدن لباس در کشورهای دیگر نیز شروع به اجرای نمایش های مد برای مخاطبانی کردند که مشتریان خصوصی ، روزنامه نگاران و خریداران را با هم ترکیب می کردند. در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم ، نمایش های مد پیچیده تر و تئاتری تر شدند ، در مکانهای بزرگتر با باندهای بلند مخصوص ساخته شده (‘catwalks’) برای مدلها برگزار می شدند و نقش فزاینده ای در ارائه مد جدید داشتند.

در اوایل قرن 21 ، نمایش های مد بخشی ثابت از تقویم مد بود. نمایشگاه های مد ، که دو بار در سال در پاریس (در ژانویه و جولای) توسط سندیکای رسمی طراحان مد (شامل منحصر به فردترین و گران ترین خانه های مد) برگزار می شود ، لباس هایی را ارائه می دهد که ممکن است توسط مشتریان بالقوه سفارش داده شود ، اما اغلب بیشتر برای ایده های طراحان در مورد روند مد و تصویر نام تجاری را به نمایش بگذارید. نمایشهای مد آماده ، که به طور جداگانه لباس زنانه و مردانه را ارائه می دهند ، در ‘هفته های مد’ در بهار و پاییز برگزار می شوند که مهمترین آنها در پاریس ، میلان ، نیویورک و لندن برگزار می شود. با این حال ، به معنای واقعی کلمه ده ها هفته مد دیگر در سطح بین المللی وجود دارد – از توکیو تا سائوپائولو. این نمایش ها ، از اهمیت تجاری بسیار بالاتری نسبت به نمایش های کوتور برخوردار هستند ، عمدتا به روزنامه نگاران مد و خریداران فروشگاه های بزرگ ، عمده فروشان و سایر بازارهای اصلی اختصاص دارد. نمایش های مد که به طور گسترده در رسانه ها پوشش داده شده است ، هم نشان دهنده تغییر جهت مد است. عکس ها و فیلم های نمایش های مد فوراً به تولیدکنندگان بازار انبوه که لباس های ارزان قیمت کپی یا الهام گرفته از طرح های باند تولید می کنند ، ارسال می شود.

رسانه و بازاریابی

انواع رسانه ها برای بازاریابی مد ضروری هستند. اولین مجلات مد اختصاصی در اواخر قرن 18 در انگلستان و فرانسه ظاهر شد. در قرن نوزدهم ، مجلات مد – مانند La Mode Illustrée فرانسه ، قلمرو بانوی بریتانیایی و کتاب بانوی Godey’s Lady – تکثیر و شکوفا شدند. شامل مقالات ، تصاویر رنگی دست (معروف به بشقاب های مد) و تبلیغات ، مجلات مد-همراه با پیشرفتهای دیگر مانند چرخ خیاطی ، فروشگاههای بزرگ و لباسهای آماده برای تولید در اندازه های استاندارد-نقش مهمی در ترویج دموکراتیزه شدن مد در عصر مدرن. توسعه روشهای م effectiveثر و ارزان برای بازتولید عکسها در رسانههای مکتوب در اوایل قرن بیستم منجر به ظهور عکاسی مد و مجلات مد با تصویرسازی شدیدی مانند Vogue شد. تبلیغات مجلات به سرعت به یک ابزار بازاریابی اصلی برای صنعت مد تبدیل شد.
ایجاد فیلم های خبری سینما – تصاویر متحرک کوتاه از رویدادهای جاری – و ظهور تلویزیون باعث شد مردم در سراسر جهان بتوانند از نمایش های مد دیدن کنند و از لباس های شیک پوشیده شده توسط افراد مشهور تقلید کنند. تسلط رسانه های تصویری در عصر اینترنت ادامه یافت و وبلاگ های مد به عنوان وسیله ای مهم برای انتشار اطلاعات مد ظاهر شدند. رویدادهای فرش قرمز مانند مراسم اهدای جوایز فرصتی را برای افراد مشهور فراهم می کند تا با مد روز طراحان عکس بگیرند ، بنابراین تبلیغات ارزشمندی را برای طراحان فراهم می کند.

مد جهان

امروزه اکثر مردم جهان از چیزی که می توان آن را ‘مد جهانی’ نامید ، نسخه ای ساده و بسیار ارزان از لباس های غربی ، اغلب تی شرت با شلوار یا دامن ، که در مقیاس وسیع تولید می شوند ، استفاده می کنند. با این حال ، صنایع مد کوچک و تخصصی متعددی در نقاط مختلف جهان وجود دارد که بازارهای ملی ، منطقه ای ، قومی یا مذهبی خاصی را پوشش می دهند. به عنوان مثال می توان به طراحی ، تولید و بازاریابی ساری در هند و بوبوس در سنگال اشاره کرد. این صنایع به موازات صنعت مد جهانی در مقیاس جزئی و محلی عمل می کنند.
یکی از پیشرفتهای مهم در زمینه پوشش قومی-مذهبی ، پذیرش گسترده حجاب (لباس مناسب مذهبی) در میان زنان مسلمان نه تنها در خاورمیانه بلکه در سراسر جهان اسلام در اوایل قرن 21 بود. با وجود میلیون ها زن مسلمان که در کشورهای مختلف جهان زندگی می کنند ، هنجارها و سبک های حجاب بی شمار است. برای برخی ، حجاب می تواند به معنای خروج از نواقص مد باشد. زنان دیگر ، از جمله زنانی که لباسهای معمولی برای آنها در ملاء عام اجباری است ، می توانند زیر لباسهای خیابانی محافظه کارانه خود از مدلهای شیک اروپایی استفاده کنند. برخی دیگر به دنبال ظاهری هستند که خود هم شیک و هم ساده باشند. در آغاز قرن بیست و یکم بازار بین المللی مدهای معتدل در حال رشد بود. طراحان مسلمان و غیرمسلمان مجموعه گسترده ای از ظاهر مناسب و شیک را تولید کردند و وبلاگ ها و مجلات مد متعددی که زنان مسلمان را هدف قرار می دادند در دسترس قرار گرفت. برخی از طراحان و تولیدکنندگان نه تنها با زیبایی ظاهری لباس ساده بلکه با چالش های عملی مرتبط با لباس محافظه کارانه روبرو شده اند ، همانطور که در تلاش برای تولید لباس شنا و لباسهای معتدل و م effectiveثر برای مسلمانان مشاهده شد.

سیستم مد

صنعت مد بخشی از یک پدیده اجتماعی و فرهنگی بزرگتر است که به عنوان ‘سیستم مد’ شناخته می شود ، مفهومی که نه تنها تجارت مد ، بلکه هنر و صنعت مد را نیز در بر می گیرد و نه تنها تولید بلکه مصرف را نیز در بر می گیرد. طراح مد یک عامل مهم است ، اما مصرف کننده فردی که لباس را انتخاب می کند ، می خرد و می پوشد و همچنین زبان و تصویرهایی که به نحوه تفکر مصرف کنندگان در مورد مد کمک می کند ، نیز مهم است. سیستم مد شامل همه عواملی است که در کل فرایند تغییر مد دخیل هستند.

برخی از عوامل ذاتی مد هستند ، که شامل تنوع به منظور تازگی است (به عنوان مثال ، هنگامی که خط ساقه برای مدتی کم بود ، افزایش می یابد). عوامل دیگر بیرونی هستند (به عنوان مثال ، رویدادهای مهم تاریخی مانند جنگ ها ، انقلاب ها ، رونق یا رکود اقتصادی و جنبش فمینیستی). متداول های فردی (به عنوان مثال ، مدونا و دیانا ، شاهزاده خانم ولز) نیز نقش دارند ، مانند تغییر در شیوه زندگی (به عنوان مثال ، ورزش های جدید ، مانند زمانی که اسکیت بورد در دهه 1960 معرفی شد) و موسیقی (به عنوان مثال ، راک اند رول ، هیپ هاپ) ) مد یک پدیده پیچیده اجتماعی است که شامل انگیزه های گاه متضادی مانند ایجاد هویت فردی و عضویت در گروه ، تقلید از رهبران مد و قیام علیه مطابقت است. صنعت مد با تنوع و انعطاف پذیری کافی رشد می کند تا تمایل هر مصرف کننده ای را برای پذیرش یا حتی رد مدگرایی برآورده سازد ، هرچند این اصطلاح ممکن است تعریف شود.