لباس های هوشمند در طراحی لباس (قسمت چهارم)
لباس تنها پارچه ای برای محافظت از بدن انسان در برابر شرایط آب و هوایی نیست. لباس می تواند نمادی خاص، عاملی برای زیبایی یا وسیله ای برای ارتقای یک شخصیت به حساب برود یا حتی در عصر پوشاک هوشمند می تواند راهنمایی برای تناسب اندام و کالایی چند کاربردی باشد. کاربرد لباس هوشمند متفاوت از لباس های ابتدایی است. لباس هوشمند می تواند متابولیسم بدن انسان اعم از میزان رطوبت و دما، شرایط تنفسی، عادات و رفتار را کنترل و شرایط احساسی و فیزیکی فرد را حفظ کند. اگر قرار است که از پارچه هوشمند در طراحی لباس و پوشاک استفاده شود؛ محصول نهایی باید قادر به انجام وظایف مذکور باشد.
لباس هوشمند (Smart Clothes)، که اغلب به عنوان (لباس های با تکنولوژی بالا، پوشاک هوشمند، ابزار هوشمند، منسوجات الکترونیکی، منسوجات هوشمند، منسوجات الکترونیکی، مانیتور لباس یا پارچه های هوشمند) مورد استفاده قرار می گیرند، مواردی از لباس هستند که با استفاده از فن آوری برای افزودن کارآیی فراتر از آن افزایش یافته اند.
استفاده سنتی برخی از لباس های هوشمند از منسوجات پیشرفته و دارای مدار درهم استفاده می کنند، در حالی که برخی دیگر سنسورها و سخت افزار اضافی را به کار می گیرند تا قابلیت هوشمندی آن را ارائه دهند. بسیاری از لباس های هوشمند با استفاده از بلوتوث یا وای فای می توانند به یک برنامه یا برنامه ای در دستگاه ثانویه متصل شوند، با این وجود، این ارتباط بی سیم برای طبقه بندی یک پوشاک به عنوان نوعی لباس هوشمند ضروری نیست.
انواع لباس هوشمند چیست؟
انواع مختلفی از شرکت های کوچک و بزرگ ، ادغام فناوری در لباس خود را آغاز کرده اند ، که منجر به ظهور لباس های هوشمند تقریباً در هر رده از مد شده است. نمونه هایی از انواع مختلف لباس های با تکنولوژی بالا عبارتند از:
جوراب هوشمند: Sensoria
جوراب های هوشمند Sensoria می توانند تشخیص دهند که کدام قسمت از پاهایتان بیشترین فشار را در حین راه رفتن یا دویدن دریافت می کند و می تواند این داده ها را به یک برنامه تلفن هوشمند ارسال کند.
کفش هوشمند: Pizza Hut
در واقع با کفش های هوشمند نسخه محدود خود آزمایش کرده است که می توانند پیتزا سفارش دهند. لباس کار هوشمند: سامسونگ یک کت و شلوار کاری هوشمند ساخته است که می تواند کارت های ویزیت دیجیتال را مبادله کند، تلفن را باز کند و با دستگاه های دیگر ارتباط برقرار کند.
لباس خواب هوشمند: Under Armour
لباس خوابی هنگام آزاد شدن نور مادون قرمز ، گرما را از بدن فرد جذب می کند تا کیفیت خواب را افزایش داده و قابلیت عضلات را بهبود بخشد.
لباس فعال هوشمند:
پیراهن های رالف لورن PoloTech به یک برنامه تلفن هوشمند متصل می شوند و می توانند فعالیت تناسب اندام را ضبط کرده و تمرینات جدیدی را توصیه کنند.
لباس هوشمند کژوال:
تامی هیلفیگر برای ردیابی استفاده از محصول و پاداش مشتریان برای مدت زمان صرف شده در پوشیدن آنها ، تعبیه فناوری در طراحی لباس خود را آغاز کرده است.
لباس هوشمند و لباس الکترونی
نوعی از لباس های هوشمند، لباس الکترونیکی نامیده می شود که ترکیبی از پارچه و الکترونیک است. لباس الکترونیکی حاصل مواد تغییر داده شده پارچه و وسایل الکترونیکی کوچک شده است. با استفاده از پارچه های الکترونیکی می توان لباس هایی با کاربرد خاص و متناسب با شرایط خاص طراحی کرد. گجت های الکترونیکی مختلف مانند تراشه، میکروفن، ال ای دی و سیم ولتاژ پایین را می توان با پارچه ترکیب کرد.
اگر بخواهیم به صورت خلاصه در مورد مسیر تحول پوشاک هوشمند صحبت کنیم باید بگوییم که در نسل اول لباس های هوشمند، فضایی مناسب برای حمل وسایلی چون تلفن همراه تعبیه شده بود اما نسل دوم ترکیبی از وسایل الکترونیکی و لباس بودند. به عنوان مثال پارچه را با سیم های حاوی فیبرهای فلزی طراحی می کردند؛ سپس لوازم الکترونیکی را به لباس متصل می-کردند. پوشاک هوشمند نوع جدیدی از پوشاک است که با ادغام مهندسی الکترونیک و طراحی لباس حاصل می شود. در پروسه ترکیب این دو رشته باید کارایی الکترونیکی و ویژگی های پارچه را مدنظر قرار داد. در این مسیر از مواد مختلفی نظیر کربن، سیلیکون، ذرات فلزی و جوهرهای رسانا استفاده می شود. مواد خام اصلی عبارتند از:
- ترکیب ذرات فلزی با کربن
- نخ های مصنوعی
- فیبرهای پوشیده شده با پلیمرها
مواد مذکور را می توان به همراه پارچه بافت یا اینکه آن ها را روی پارچه قلاب دوزی کرد. با توجه به خواص جدید این مواد می-توان کاربردهای متفاوتی از پارچه گرفت.
شرکتهای تولید کننده فناوری لباس هوشمند:
تعداد فزاینده ای از شرکت های فناوری و برندهای مد ، وارد بازار لباس هوشمند شده اند و انتظار می رود در صورت اثبات محبوب بودن مفهوم لباس هوشمند ، به آنها گره بخورد.
از جمله مارک های شناخته شده تری که در زمینه لباس های هوشمند آزمایش می کنند عبارتند از: Under Armor، Levi’s ، Tommy Hilfiger ، سامسونگ ، رالف لورن و گوگل. شرکت های کوچکتر که در بازار این لباس ها کار می کنند شامل Sensora ، Loomia ، Komodo Technologies و Hexoskin می شوند.
در حالی که سامسونگ و گوگل به راحتی بزرگترین شرکت های فناوری هستند که در لباس های هوشمند سرمایه گذاری می کنند، شرکت های کوچکتر مانند OmSignal ، BioMan و Awear Solutions نیز با آزاد کردن خطوط لباس خود یا همکاری با برند های مد بزرگتر ، مارک تجاری خود را تولید می کنند.
نادیا روشندل
کارشناس ارشد طراحی پارچه و لباس
آخرین دیدگاه‌ها