الگوسازی و متدهای آن در طراحی لباس (قسمت دوم: طراحی الگوی اولیه Drafting:)

 

درفتینگ اغلب برای ایجاد طرح های اولیه در طراحی لباس استفاده می شود. این طرح ها با استفاده از اندازه استاندارد کارخانه ها یا با استفاده از یک مدل مناسب اندازه گیری شده تولید می شوند. این روش به طور سنتی بر روی کاغذ کشیده شده و علامت هایی برای سهولت تکمیل پوشاک دارد.

الگوی پایه در خیاطی همان الگوی اولیه و اصلی است و در واقع همان الگویی است که می کشیم تا به آن طرح دهیم، الگوهای پایه یا اولیه ی بالاتنه در اکثر لباس ها از جمله مانتو، جلیقه، پالتو، کت و بلوز و… یکی است، تنها تفاوت آن در برخی از لباس ها همچون لباس های مجلسی است که از الگوی خاصی استفاده می شود.

این شیوه شامل اندازه گیری های حاصل از سیستم های اندازه گیری یا اندازه گیری های دقیق بر روی یک فرد، لباس یا مانکن است. اندازه های قفسه سینه، کمر، ران و… و اِوَزمان یا فضای آزاد بر روی کاغذ علامت زده می شوند و با رسم خطوط بین این نقاط، الگو رسم می شود. این شیوه، برای تهیه الگوهای مبنا و پایه و یا طراحی الگوها استفاده می شوند.

 

نقش و کار الگو و الگوساز در صنعت مد

طراحان الگو افرادی هستند که با استفاده از اندازه ها و سایز افراد و مشخصات لباس مدنظر آن ها به طراحی الگوی لباس جهت برش و سپس دوخت می پردازند. طراحی الگو کاری بسیار دقیق و با زحمت فراوان است، تناسب پیدا کردن البسه و پوشاک تهیه شده به دقت این افراد بستگی دارد. طراحان الگو پس از اطمینان پیدا کردن از ابعاد اولیه نمونه از آن لباسی را تهیه کرده و بر روی تن یک مدل واقعی به تست آن می پردازند تا به درست بودن ابعاد، اندازه و نوع برش آن به شکل عملی هم اطمینان پیدا کنند. الگوسازان به عنوان خلاقان عملی صنعت مد شناخته می شوند. در حالیکه طراحان دوست دارند تا با ایده های تخیلی شان و طرح هایی که هیچوقت اجرا نمی شوند در ابرها سیر کنند، الگوسازها وظیفه تبدیل رویاها به محصولاتی را دارند که باید تولید انبوه گردند یا در فشن شو یا حتی به عنوان یک نمونه کار انتزاعی (غیر قابل پوشش) به نمایش گذاشته شوند.

جهت تولید یک لباس خوب و متناسب نیاز به پارامترهای زیادی است از جمله آن ها الگوی مناسب جهت برش می باشد. الگوی لباس بر کیفیت تاثیر غیر قابل وصفی می گذارد. یک الگوی زیبا در ایجاد و تولید لباس بسیار با اهمیت است و تاثیر آن بر تولیدی هایی که تجربه زیادی دارند واضح شده است. بنابراین تبحر طراحان الگوی ماهر بر بالا رفتن دستمزد آن ها تاثیر مستقیمی می گذارد. طراحان الگو لباس به شکل مستقیم بر کار طراحان لباس تاثیر می گذارند و نوع طراحی الگوی آن ها می تواند یک طراحی لباس خوب را ایجاد کرده و یا آن را از بین ببرد. زمانی که طراح لباس به شکل کامل از میزان تناسب و هماهنگی پارچه ها رضایت داشته باشد با طراح الگوی حرفه ای مشورت کرده تا طرح اولیه را به شکل مستقیم روی کاغذ و یا بر روی نرم افزارهای کامپیوتری ایجاد نماید.

هر چند که تولید کنندگان لباس تنها نیروی کار به حساب می آیند، اما الگوسازان حتی در هنگام بر عهده گرفتن نقش عملی شان نیز باید خلاق و ایده پرداز باشند. طراحی لباس یک چیز است، اما اطمینان یافتن از اینکه طراحی می تواند به واقعیت تبدیل شود، چیز دیگری است که این مسئله بر عهده الگوساز خواهد بود. الگوسازان مد مانند کارگردانان فیلم هستند. وظیفه خلق ایده های ناب در فیلم بر عهده فیلم نامه نویس است و این کارگردان است که همه بازیگران را به کار می گیرد. در دنیای مد هم وظیفه الگوساز است که طراحی الگو را به بهترین روش طراحی و روی پارچه مناسب پیاده کند.

 

یکی از مهم ترین سوالاتی که کارآموزان خیاطی هنگام شروع کار خود در ذهن دارند، این است که کدام روش خیاطی برای کار حرفه ای مناسب تر است و اصلا این روزها کدام شیوه را مفیدتر و موثرتر می دانند؟ روش های خیاطی بسیار متنوع است. انتخاب بهترین روش خیاطی نه به زمان وابسته است و نه به چیزی که قصد دوختنش را دارید. تنها عاملی که باعث می شود یک روش خیاطی را برای کار حرفه ای انتخاب کنید، خودتان هستید. بهتر است با همه روش های خیاطی آشنا شوید و در نهایت متدی را انتخاب کنید که با کمک آن راحت تر کار حرفه ای الگو سازی و خیاطی را ادامه دهید و با استفاده از تکنیک های آن خلاق تر شوید. در کشیدن الگوی بالاتنه قالب بدن یا همان پاترون علاوه بر داشتن اندازه های صحیح و دقیق که در بحث اندازه گیری آموزش داده شده ، به لوازمی مثل کاغذ برش مات ، مداد ، متر ،گونیا ی خیاطی ،خط کش منحنی ، خط کش صاف کوتاه و بلند 50 سانت یا یک متر و چسب کاغذی و در آخر میز مناسب که بتوان روی آن کار کرد و محاسبات مورد نیاز برای الگوی پایه: که پس از این که اندازه های مورد نیاز برای رسم الگوی پایه را اندازه گیری نمودیم نیاز به محاسباتی است تا بتوانیم الگوی پایه را رسم کنیم ، باید توجه داشت که قبل از محاسبات الگوی پایه باید موارد مورد نیاز اندازه گیری شود زیرا این کار باعث می شود که در حین الگو کشیدن نیاز به حساب کتاب نداشته باشیم.

در ادامه با چند روش الگوسازی  آشنا خواهید شد:

 

  • روش الگوسازی متریک

در سیستم الگوسازی متریک همه اندازه های مشتری گرفته شده و اندازه گیری الگو بر اساس ان آغاز می شود. در واقع الگو طبق آناتومی فرد است و باید بسیار دقیق و با جزئیات کامل باشد. آموزش تخصصی الگوسازی متریک در طراحی لباس عروس بیشتر استفاده می شود. شخصی سازی الگو مشخصه اصلی در این روش است.

 

  • روش الگو سازی مولر

در مؤسسات برجسته دنیا برای طراحی مد و فشن دیزاین از روش الگوسازی مولر استفاده می شود. این تکنیک در طراحی الگو یکی از قدیمی ترین و پرکاربردترین روش های الگوسازی است که از 120 سال پیش تا کنون مورد استفاده قرار می گیرد. میشل مولر آلمانی مبتکر این تکنیک است که الگوسازی بر اساس آناتومی را رواج داده است. در این شیوه 4 اندازه دقیق از بدن نرمال را نیاز دارید و الگوی نهایی با این اندازه ها تطبیق داده می شود. این نقاط اندازه دور سینه، اندازه دور کمر، اندازه دور باسن و طول اندام است.

  • الگو سازی به روش گرلاوین

اگر چه تعدادی امروزه معتقدند متد گرلاوین متدی قدیمی است اما بر اساس تجربیات نشان داده شده که با این روش برای کلیه اندام ها می توان لباس خوش فرمی دوخت. با توجه به اینکه فقط بتوانیم برای اندام های نرمال و لاغر لباس خوش فرم بدوزیم کار مهمی انجام نداده ایم بلکه اندام های غیر نرمال و چاق بهترین محک برای انتخاب بهترین روش الگو کشیدن است. این متد در اوج سادگی، پیچیدگی های خاص خود را هم دارد. مهم ترین ویژگی در این متد، روش اندازه گیری آن است. در حقیقت میزان دقت در این شیوه، تناسب در اندازه گیری ها را بالا می برد و در نهایت به دوخت یک لباس خوش فرم و شیک کمک می کند. دلیل این محبوبیت این است که با وجود پیچیدگی در رسم الگو، تکنیک های کمتری دارد.

  • الگوسازی به روشهای فناوری و دیجیتال

در کنار روش های سنتی درفتینگ الگو، فناوری در تولید طرح های دقیق که روند تولید را سرعت می بخشد، آسان تر عمل می کند. از این نوع نرم افزار می توان برای طراحی پارچه در مقیاس های کوچک و بزرگ برای ساخت الگو و درجه بندی استفاده کرد. این سیستم که به عنوان طراحی به کمک رایانه (CAD) شناخته می شود، با هماهنگی با چندین عنصر می تواند در سراسر صنعت تولید کار کند. برای کار طراحی، برندها می توانند تصاویر و طرح های اولیه را به تصاویر دیجیتالی شده تبدیل کنند که سپس از طریق پلاترهای پوشاک چاپ می شوند. استفاده از نرم افزارهای نوآورانه، مشاغل را قادر می سازد تا به وسیله سیستم عامل های هوشمند از روندها و توسعه پوشاک پیروی کنند. جنبه های متغیر صنعت، ساخت الگوی دیجیتال را به ابزاری ارزشمند برای افزایش بهره وری و کارآیی تبدیل کرده است. منابع زیادی در این زمینه با توجه به نیازهای کاربران وجود دارد. برخی از معروف ترین روشهای نرم افزاری عبارتند از:

Lectra

Gerber Accumark

Optitex

Autodesk

Assist

درجه بندی الگو

پس از تهیه الگوی اولیه برای پوشاک، مرحله بعدی ایجاد اندازه جایگزین است. این فرآیند درجه بندی الگو نام دارد و شامل ساخت اندازه های دیگر با استفاده از طرح اولیه شماست. برخی از تولید کنندگان، دستورالعمل های استاندارد برای درجه بندی دارند و در این حالت است که اندازه گیری های متداول خرده فروشی مشاهده می گردد. اندازه ۸ و بزرگتر از آن، اندازه های S، M، L و موارد دیگر نمونه های این اندازه گیری ها هستند. وقتی طرح های اصلی را داشته باشید، لازم نیست تا درجه بندی الگو پیچیده باشد. با این حال دو سیستم برای تعیین درجه بندی وجود دارد:

  • تکنیک کشیدن یا درفت (Draft technique): این سیستم در کل گام هایی را برای کشیدن الگو اعمال می کند.
  • تکنیک شکاف (Track technique): این درجه بندی در بخش هایی از الگوی فردی اعمال می شود و اساساً بخش به بخش تغییر می کند.

برای آسانتر کردن این فرآیند، می توانید از نرم افزار طراحی به کمک رایانه (CAD) برای ارزیابی الگوها استفاده کرد.

 

نادیا روشندل

کارشناس ارشد طراحی پارچه و لباس

تماس با ما